Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Καλημέρα.

Πώς περνάει ο καιρός.
Σαν χθές θυμάμαι που έτρεχα με τα παιδιά,
στα σοκάκια της γειτονιάς.
Σαν χθες θυμάμαι τις ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού,
στις αυλές του χωριού.
Σαν χθες θυμάμαι τα μυστικά,
τα γέλια, τις φωνές που γέμιζαν τους δρόμους.

Τώρα,
μετά από τόσα χρόνια,
κάθομαι στο δωμάτιό μου και σκέφτομαι.
Σκέφτομαι ότι ο καιρός περνάει γρήγορα,
και ότι ίσως δεν προλάβω να χαρώ τα νεανικά μου χρόνια.
Σχολείο, μαθήματα. Διαβάσματα.
Πού χρόνος για χαρές;
Και όμως,
αν ψάξω βαθιά μέσα μου,
θα βγάλω ξανά στην επιφάνεια το παιδί που ήμουν κάποτε.
Αξίζει να προσπαθήσω, έτσι δεν είναι;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου